Bir Zamanlar Hayat Bizimdi von Marian Izaguirre

Gerceklik kirilgandir. Hafizamiz ise sahip olmadigimiz hayatlari bize geri verir.

Madrid sokaklarinda kücük bir kitapci dükkani. Ispanya Ic Savasinin yikici etkileriyle savrulmus, gecmisin gölgesinde yasayan Lola ve Matas icin bu kitapci dükkani, bir zamanlar hayatin onlara ait oldugunu gösteren ve yasama bagliliklarini koruyan en önemli aractir. Gecmisin soldurdugu anilara tutunan Lola, kitaplari kendi yasam amacina dönüstürmüs olan Alice ile tanisir. Bu gizemli kadin gizlice dükkandaki raflara eski kitaplar birakmaktadir. Birlikte kitap okumaya baslayan biri genc digeri yasli bu iki kadin araciligiyla yirminci yüzyilin baslarina ve Ingiltereye dogru gideriz. Onlar Lepiska Sacli Kizi okurken biz de kitabin birlestirdigi yasamlara tanik oluruz.

Pek cok ödülü olan Izaguirre, Bir Zamanlar Hayat Bizimdide hikaye icinde hikaye anlatiyor. Gercekligin kirilganligina, savaslarin yikiciligina karsi insana dair beslenen umuda, insanin yaslansa da hala sevgiye ihtiyac duymasina, kisacasi naif bir sekilde hayatin bizim oldugu zamanlara dem vuruyor. Bir Zamanlar Hayat Bizimdi, ayni zamanda kitaplara ve edebiyata da bir övgü niteligi tasiyor ve kacilacak hikayelerden icine siginilacak hikayelere götürüyor bizi.

Bir Zamanlar Hayat Bizimdi, kitap kokusu, düsler ve hikayeler icinde gecen masalsi bir anlati.